Η Γαλανόλευκη: ο απόηχός της.
Η Ιστορία: το φως και το σκοτάδι της.
Οι Ήρωες, επιφανείς και αφανείς: ο ίσκιος και το αίμα τους.
Η Δόξα μονάχη: ψηλά στην κεφαλή μιας μεγάλης έρημης τράπεζας, Μνήμη δαφνοφόρος, και μπροστά της ένα αρνάκι που μας κοιτάει κατάματα.
Tα έργα έγιναν ειδικά για την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση και παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στο κοινό. Δημιουργήθηκαν πάνω σε υφάσματα και ξύλα. Συνιστούσαν «ξεχείλισμα της ψυχής» του ζωγράφου, τον δικό του φόρο τιμής στο «Κοινό και το Κύριο». Στους «υποστατικούς ήσκιους» που τον ορίζουν.