“Η Ελλάδα εξακολουθεί να παρουσιάζει ευκαιρίες και προοπτικές, ενώ από άποψη έμψυχου δυναμικού θεωρώ ότι είμαστε σε πολύ υψηλό επίπεδο σε σχέση με τις πλέον αναπτυγμένες και ανταγωνιστικές οικονομίες και κοινωνίες.”
O Δημήτρης Νεκτάριος είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στη Διοικητική Επιστήμη και Επιχειρησιακή Έρευνα από το Πανεπιστήμιο Warwick (Warwick Business School, UK) στη Μεγάλη Βρετανία (2002), όπου φοίτησε ως υπότροφος του ιδρύματος Μποδοσάκη, με ειδίκευση στη Χρηματοοικονομική και αριστούχος του τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Πειραιώς (2000).
Από το 2005 εργάζεται στο τμήμα Χρηματοοικονομικών Συμβουλευτικών Υπηρεσιών της Deloitte (Financial Advisory Services), του διεθνούς δικτύου εταιρειών παροχής ελεγκτικών και συμβουλευτικών υπηρεσιών, έχοντας αναλάβει και διευθύνει πληθώρα μεγάλων έργων εξαγορών και συγχωνεύσεων επιχειρήσεων, χρηματοδοτήσεις έργων, επιχειρηματικών σχεδίων, αποτιμήσεις εταιριών, υλοποίηση έργων υποδομής, ΣΔΙΤ, κλπ.
Ποιο είναι το δικό σας κίνητρο ή το όραμα που σας κινητοποιεί;
Κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής πορείας αντιλαμβάνεται κανείς ότι κλειδί για την επιτυχία αποτελεί η υιοθέτηση μικρών, καθημερινών στόχων/ βημάτων και η δράση και προσήλωση για την επίτευξη αυτών. Δεν υπάρχει ένα μεγάλο όραμα ή κίνητρο, αλλά μικρότεροι, επιτεύξιμοι στόχοι που μπορούν να αναθεωρηθούν στην πορεία και να τροποποιηθούν ανάλογα με το ζητούμενο και την εκάστοτε συγκυρία. Σαφέστατα, απώτατο στόχο μπορεί κανείς να έχει πάντα το να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί προσωπικά και επαγγελματικά ή να καταξιωθεί στον επαγγελματικό ή άλλο τομέα δράσης του, αλλά ένα τέτοιο όραμα ή κίνητρο υλοποιείται στην πράξη μόνο μέσω αδιάκοπων μικρών βημάτων/ επιτυχιών, τα οποία τελικώς λειτουργούν ως τα καθημερινά μας κίνητρα.
Τι θα συμβουλεύατε τους υποτρόφους που ξεκινούν σήμερα την πορεία τους;
Πολλά έχουν λεχθεί για τους νέους επιστήμονες που θέλουν να σταδιοδρομήσουν επαγγελματικά στην Ελλάδα, ειδικότερα τα πιο πρόσφατα χρόνια της ύφεσης και της μακράς οικονομικής κρίσης στη χώρα μας. Το βασικότερο συστατικό της επιτυχίας είναι οι νέοι αυτοί να πιστέψουν πραγματικά στις δυνάμεις και την αξία τους και με σκληρή προσπάθεια, αγάπη σε αυτό που κάνουν και επιμονή, να είναι βέβαιοι ότι η επιτυχία βρίσκεται αποκλειστικά στα δικά τους χέρια.
Η Ελλάδα εξακολουθεί να παρουσιάζει ευκαιρίες και προοπτικές, ενώ από άποψη έμψυχου δυναμικού θεωρώ ότι είμαστε σε πολύ υψηλό επίπεδο σε σχέση με τις πλέον αναπτυγμένες και ανταγωνιστικές οικονομίες και κοινωνίες. Είναι πραγματικά εντελώς στρεβλή η εικόνα που πολλές φορές, ακόμα και εμείς οι ίδιοι, θέλουμε να παρουσιάζουμε για τον εαυτό μας, και αυτό κανείς γρήγορα το διαπιστώνει μόλις βρεθεί σε διάφορα διεθνή συνέδρια ή έργα στα οποία υπάρχει και ελληνική συμμετοχή. Τα συστήματά μας δεν είναι επαρκή και αποτελεσματικά, σε πολλά επίπεδα, αλλά αυτό το γεγονός από μόνο του δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποθαρρύνει τους νέους ανθρώπους από την πραγματοποίηση των στόχων τους.
Τι ξεχωρίζετε ως το σημαντικότερο για εσάς από όσα έχετε κάνει;
Είναι δύσκολο κανείς μέσα σε μια ακαδημαϊκή και επαγγελματική πορεία πολλών ετών να ξεχωρίσει μία και μόνο συγκεκριμένη σημαντική στιγμή ή κάποιο γεγονός. Είναι δε αρκετές φορές, όπως έχει λεχθεί, «επικίνδυνοι ή και πρόωροι οι όποιοι απολογισμοί». Από τα ακαδημαϊκά έτη ξεχωρίζω σαφώς σχέσεις με καθηγητές που με οδήγησαν στα επόμενα βήματά μου, ακαδημαϊκά, ερευνητικά και επαγγελματικά, αλλά και οι οποίοι λειτούργησαν ουσιαστικά ως πρότυπα στον τρόπο σκέψης και δράσης. Εν συνεχεία, η πρώτη μου επαφή/ γνωριμία με το Ίδρυμα Μποδοσάκη και τον Δ. Βλαστό, και η εξαιρετική τιμή να συγκαταλέγομαι και εγώ στη μεγάλη αυτή οικογένεια των υποτρόφων. Πολύ αργότερα, μέσα από τον επαγγελματικό πλέον στίβο, η συμμετοχή στα οικονομικά και κοινωνικά δρώμενα της χώρας, η επιτυχής ολοκλήρωση μεγάλων συναλλαγών μεταξύ εταιρειών, η συμβολή στην υλοποίηση έργων υποδομής με πολύ μεγάλη απήχηση και κοινωνικό αντίκτυπο, αποτελούν στην ουσία καθημερινή ανταμοιβή της προσπάθειας πολλών ετών. Παράλληλα όμως, αναγνωρίζει κανείς μια ακόμα ανεκτίμητη αξία: να μπορεί πλέον με τη σειρά του να καθοδηγήσει και να εξελίξει νέους ανθρώπους που κάνουν τώρα τα πρώτα τους επαγγελματικά βήματα στον ίδιο τομέα με αυτόν.
Εκτός από την επιστήμη και το αντικείμενό σας, έχετε κάποια άλλη απασχόληση που στον ελεύθερο χρόνο σας σας δίνει ενέργεια ή σας ξεκουράζει;
Σαφέστατα ο χώρος των τεχνών (μουσική, θέατρο, λογοτεχνία) αποτελεί το αναγκαίο καταφύγιο κατά τον ελεύθερο χρόνο με σκοπό θα έλεγα, όχι τόσο να ξεκουραστεί κανείς όπως είθισται να λέμε, αλλά να στοχαστεί, να αφουγκραστεί γύρω του και μέσα του. Για να θυμηθώ και έναν παλιό, ακαδημαϊκό μου δάσκαλο: «Σε ερωτήματα με μία απάντηση καλείται να απαντήσει η επιστήμη, σε όσα χωρούν πολλές απαντήσεις η τεχνική, για όσα δε δεν υπάρχει ουδεμία απάντηση τα θεραπεύει η τέχνη».
